We wtorek 5 marca o godzinie 14.00 serdecznie zapraszamy na kolejny z cyklu wykładów poświęconych życiu i twórczości Heinricha Lauterbacha, którego monograficzną wystawę „Heinrich Lauterbach. Architekt wrocławskiego modernizmu” można oglądać w MA do 17 marca 2013 roku.
Beate Störtkuhl przedstawi wczesny etap działalności zawodowej Lauterbacha, przypadajacy na lata 1923 – 1926. W 1923 roku architekt wraz z żoną i dwiema córkami przybył do Opola, stolicy nowo założonej pruskiej prowincji Górnego Śląska powstałej w wyniku podziału tego obszaru między Polskę a Niemcy, skąd otrzymał propozycję współpracy przy projekcie Izby Handlowo-Przemysłowej. Budowla zlokalizowana przy ul. Strzelców Bytomskich, wzniesiona w latach 1923-1925, w której dziś mieści się lokalna opolska rozgłośnia radiowa, jest godnym uwagi przykładem poszukiwań nowego kierunku w architekturze powojennej. Podczas gdy ukształtowanie zewnętrzne wskazuje na głębokie jeszcze przywiązanie do reformy okresu przedwojennego i orientację na „styl około 1800”, to wnętrza mają wyraźny ślad tendencji ekspresjonistycznych, które w budownictwie dały wyraźniej o sobie znać dopiero po 1918 roku.
W 1925 roku Lauterbach wraz z rodziną przeprowadza się do rodzinnego Wrocławia. Do Opola i jego okolic wielokrotnie jednak powraca w latach następnych, realizując tu projekt modernizacji atelier fotograficznego Maks Glazera przy ulicy Krakowskiej 34a w 1926 roku, dom hrabiego Alfreda von Strachwitz przy ulicy Zamkowej 5 w Kadłubie k.Opola, czy dom doktora Helmuta Jünglinga przy ulicy Powstańców Ślaskich 33 w Opolu w latach 1933-34. Analiza tych projektów i ich realizacji daje obraz poszukiwań artystycznych Heinricha Lauterbacha, mających swój początek w fascynacji młodego architekta międzynarodowym ruchem Neues Bauen.