Założona w 1926 roku Spółdzielnia Artystów „Ład”, skupiająca się na kształtowaniu architektury wnętrz i sztuki użytkowej, szybko stała się jednym z wiodących stowarzyszeń twórczych przedwojennej Polski. Celem Spółdzielni, zrzeszającej w głównej mierze profesorów i absolwentów warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych (późniejszej Akademii), było - jak głosił statut - „dążenie do doskonałości formy, surowca i wykonania”. Spory rozgłos i zainteresowanie, szczególnie w kręgach wielkomiejskiej inteligencji, przyniosły „Ładowi” oryginalne projekty mebli, ceramiki i tkanin, wywodzące się z polskiej tradycji artystycznej, podkreślające walory rodzimych surowców.
Fot. Meble W. Winczego na wystawie XXX-lecia “Ładu”, Zachęta, 1956, fot. Marek Holzman, “Polska”, nr 2(30), 1957
Twórcy zrzeszeni w Spółdzielni przyczynili się także do opracowania oficjalnej identyfikacji wizualnej II Rzeczypospolitej, projektując wnętrza gmachów państwowych i wyposażenie polskich placówek dyplomatycznych. Reprezentacyjność i dekoracyjność projektów artystów i artystek starszego pokolenia odrzucali młodsi twórcy działający w szeregach „Ładu”, którzy starali się uwzględniać zmienne warunki życia społecznego, respektować wymogi użyteczności i zachowywać umiar w stosowaniu środków zdobniczych. Wykład koncentrować się będzie na przedstawieniu artystycznych idei środowiska Spółdzielni Artystów „Ład” i ich związku z twórczością Władysława Winczego.
Wydarzenie w ramach programu Blok #3 | Rzemiosło.