Najbliższe zajęcia z historii architektury poświęcimy aż trzem stylom, które zdominowały architekturę europejską na przełomie XIX i XX stulecia oraz w pierwszej połowie XX wieku: secesji, ekspresjonizmowi i modernizmowi.
Rewolucja przemysłowa zapoczątkowała zupełnie nowe kierunki w architekturze. W tym okresie eksperyment stał się osią architektury — zaczęto odkrywać możliwości innowacyjnych materiałów, takich jak stal i szkło, a później beton; intensywnie szukając form wyrazu adekwatnych dla współczesnych rozwiązań technicznych i potrzeb społeczeństwa. Podczas, gdy secesja i ekspresjonizm korzystały jeszcze z całego arsenału form architektonicznych i środków wyrazu artystycznego odziedziczonych po poprzednich epokach stylowych, modernizm oznaczał całkowite zerwanie z tradycją.
Hala Stulecia we Wrocławiu, 1913 r., proj. Max Berg, fot. Mirosław Łanowiecki
Awangardowa myśl architektoniczna rozwijała się wokół idei funkcjonalizmu i racjonalizmu. Stwierdzenie Louisa Sullivana, że „forma wynika z funkcji”, wyznaczała istotę doktryny funkcjonalistycznej. Zarówno ta sentencja, jak i słowa Ludwiga Miesa van der Rohe – „mniej znaczy więcej” – stały się sztandarowymi hasłami, które wyznaczały nowe reguły projektowania. Modernizm trafił na niezwykle podatny grunt – sytuacja polityczna, ekonomiczna i społeczna staje się katalizatorem zmian w architekturze całej Europy.
Dom własny Bohdana Lacherta przy ul. Katowickiej 9 w Warszawie, widok od strony ogrodu, fot. Witalis Wolny, 1972, zbiory Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk
Jak ta architektoniczna rewolucja przebiegała w Polsce, która w 1918 roku odzyskuje niepodległość, a jak we Wrocławiu – jednym z najważniejszych niemieckich ośrodków modernizmu? Jakie znaczenie dla rozwoju polskiej architektury ma dorobek takich twórców, jak Helena i Szymon Syrkusowie, Barbara i Stanisław Brukalscy, czy Bohdan Lachert i Józef Szanajca? I co to znaczy, że wrocławska Królewska Akademia Sztuki i Rzemiosła Artystycznego nazywana była Bauhausem przed Bauhausem?
WuWA, dom nr 35, 1929 r., proj. Heinrich Lauterbach, zbiory MA
O tym wszystkim opowiemy podczas kolejnego spotkania w Akademii Architektury. Wykład o architekturze secesji ekspresjonizmu i modernizmu poprowadzi dla nas dr inż. arch. Zygmunt Łuniewicz, wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej.
- KIEDY: czwartek, 13 listopada 2025 r., godzina 17.00
- GDZIE: Muzeum Architektury we Wrocławiu, ul. Bernardyńska 7
- Prowadzenie: dr Zygmunt Łuniewicz
- Wstęp wolny!
Dostępność:
Zastanawiasz się nad udziałem w wydarzeniu? Pobierz nasz Przedprzewodnik przygotowujący do zwiedzania Muzeum Architektury.
DOSTĘPNOŚĆ ARCHITEKTONICZNA:
Sala, w której odbywać się będą wszystkie wydarzenia, znajduje się na parterze, na wprost wejścia do muzeum. Pokonanie różnic w poziomach podłóg ułatwiają rampy dla osób z niepełnosprawnością ruchową.
DOJAZD KOMUNIKACJĄ MIEJSKĄ: Przystanek GALERIA DOMINIKAŃSKA
- Tramwaje: 2, 3, 5, 9, 10, 11, 12, 13, 17, 23, 78
- Autobusy: 110, 114, 120, D, N, K
- Autobusy strefowe: 602, 904, 914, 924 PARKING
Brak oznaczonych miejsc dla osób z niepełnosprawnościami. Najbliższe, oznaczone miejsca parkingowe dla osób z niepełnosprawnościami znajdują się wzdłuż Alei Słowackiego.
TOALETA
Na pierwszym piętrze znajduje się toaleta przystosowana dla osób z niepełnosprawnością, wyposażona w dzwonek alarmowy.
Program edukacyjny dla dorosłych Akademia Architektury jest organizowany w ramach obchodów jubileuszu 60-lecia Muzeum Architektury we Wrocławiu.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
